شهر آذرشهر یکی از شهرهای باختری استان آذربایجان شرقی و مرکز شهرستان آذرشهر است. کوهستان سهند در سمت شرقی آذرشهر قرار گرفته و از همین روی این شهر دارای آب و هوای سرد است. همچنین دریاچهٔ ارومیه در باختر آذرشهر است.
آذرشهر دارای زمین‌های مسطح در مناطق شمال باختری در دور و بر دریاچه ارومیه و مناطق کوهستانی در خاور و جنوب خاوری است که هوای این منطقه در تابستان گرم میشود. آبیاری کشتزارها و باغ‌های پیرامون آذرشهر با رودخانهٔ آذرشهر و نیز کانال‌های زیرزمینی، چشمه‌های طبیعی و چاه‌های عمیق انجام میشود.
این شهر در ۴۵ درجه و ۸۵ دقیقهٔ طول خاوری، ۳۷ درجه و ۴۶ دقیقهٔ عرض شمالی و در ارتفاع ۱۴۶۸ متری از سطح دریا است. آذرشهر در پنجاه و چهار کیلومتری جنوب باختری تبریز و در محور تبریز – بناب است.
نام قدیمی آذرشهر توفارقان می باشد ، توفارقان از دو بخش توفار+قان تشکیل شده است. توفار یا همان دووار به معنای دیوار و قان/جان/گان پسوند مکان و سرزمین میباشد مانند ممقان ، زنجان ، ورزقان ، گوگان ، آذربایجان . توفارقان به معنی سرزمینی که دور تا دور آن با دیوار محافظت میشود احتمالا منظور کوهای اطراف شهر میباشد.
پیشینه
آذرشهر یکی از شهرهای تاریخی شمال غرب ایران است که منابع تاریخی نام آن را به صورت ده نخوارگان و ده نخیرجان نوشته‌اند و در کتاب‌های جغرافی قدیم عرب این نام به شکل «داخَرَّقان و دخارقان درآمده‌است.
یاقوت حموی از این شهر باعنوان «دِه‌نَخیرجان» یاد کرده‌است؛ درحالی که حمدالله مستوفی از عنوان «دهخوارقان» استفاده نموده‌است.
اکثر مورخان از آذرشهر به عنوان شهری کوچک با هشت روستای تابعه یاد می‌کنند و از وفور باغ‌های انگور، و میوه جات مختلف آن سخن به میان آورده‌اند. همچنین لپه آذرشهر و گردوی آذرشهر شهرت جهانی دارد.
در روستای فیروز سالار آذرشهر باغ‌های پسته وجود دارد.
مردم
جمعیت آذرشهر بر پایهٔ سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال ۱۳۹۵ خورشیدی بالغ بر ۴۴٬۸۸۷ نفر بوده‌است که نهمین شهر استان آذربایجان شرقی شناخته میشود. همچنین تعداد خانوارهای ساکن این شهر ۱۴٬۳۴۳ خانوار بوده‌است.
مردم آذرشهر به حجب و حیا و دین داری و ارادت به اهل بیت عصمت و طهارت مشهور هستند.
گردشگری
- سردر و محراب مسجد محراب آذرشهر
- تپه باستانی پیرقطران
- گورستان پیرحیران
- مسجد جامع آذرشهر
- مصلی آذرشهر
- پل دهخوارگان
- آتشکده و روستای قدمگاه
- قزل داغ
- هفت چشمه
- حمام چهار سوق
- حمام ستوباد
- درخت چنار پراپر
- قوش داشی:
یکی از مشهورترین مکانهای آذرشهر مکان به نام قوش داشی میباشد که در ان محل قوچ سنگی بزرگی به رنگ سفید رنگ در آن وجودداشته‌است که متأسفانه تخریب گردیده‌است و فقط افراد سالخورده این محل را می‌شناسند.
این قوچ بزرگ در محل اشیک بازار (بازار قدیمی) وجود داشته‌است.
- دربند باشگاه:
این کوچه به نام دربند باشگاه معروف میباشد و بسیاری از افراد از علت نامیدن این مکان به این نام اطلاعی ندارند. در زمان سابق باشگاه افسران در این مکان در داخل باغی بزرگ و مجلل وجود داشته‌است.
باغات گردوی مجللی در این ناحیه در حد فاصل محله علی‌آباد و کوی کردلر وجود داشته‌است.
- کاروانسرای آلقو:
کاروانسرای فراموش شده‌ای در همسایگی مسجد بازار (بازار مسجدی) میباشد که نام آن را فقط قدیمیهای آذرشهر بخاطر می‌آورند.
- مشروبخانه (تخریب شده):
در زمان شاهنشاهی مشروب خانه ای در شهر آذرشهر بوده اما سپس به دستور آیت الله مدنی که نفوذ و محبوبیت بسیار زیادی در میان مردم داشت، بعد از خطابه تاریخی و طوفانی اش خون مردم به جوش آمده و دست جمعی راهی مشروبخانه شدند و آنجا را به آتش کشیدند و ویرانش کردند و هنوز هم که هنوز هست زمین اش منفور مردم است و میان بافت شلوغ شهر خالی است.
این مکان در نزدیکی میدان ساعت آذرشهر واقع است.
- خانهٔ دَلی آذر:یکی از خانه‌های بسیار قدیمی که متعلق به زنی دیوانه و مشهور میان اهالی است و بنای آن هنوز دقیقاً در وسط شهر در محلهٔ جلفایی برپاست.
