شهر آستارا یکی از شهرهای زیبا و تاریخی است که در شمال ایران قرار دارد. این شهر در استان گیلان واقع شده و با داشتن مناظر طبیعی فوق العاده، جاذبه های گردشگری بسیاری دارد.

آستارا به عنوان یکی از شهرهای ساحلی دریای خزر، دارای تعداد زیادی از جاذبه های گردشگری است. از جمله این جاذبه ها می توان به پل کبود، قلعه رودخان، موزه ملی آستارا، میدان شهدا، سد کوتولار و … اشاره کرد.

پل کبود، یکی از جاذبه های گردشگری مهم در آستارا است. این پل در بالای رودخانه شوراب ساخته شده و به دلیل رنگ آب آن، نام “کبود” را به خود گرفته است. این پل به عنوان یکی از پل های تاریخی و باستانی ایران شناخته می شود.

قلعه رودخان، یکی دیگر از جاذبه های گردشگری آستارا است. این قلعه در بالای تپه ای قرار دارد که به نام “تپه قلعه” شناخته می شود. این قلعه در دوران صفویه ساخته شده و به عنوان یکی از آثار باستانی و تاریخی ایران شناخته می شود.

موزه ملی آستارا، یکی دیگر از جاذبه های گردشگری این شهر است. این موزه در سال ۱۳۶۵ تاسیس شده و دارای مجموعه ای از آثار باستانی و تاریخی است که به دوران های مختلف تاریخی ایران مربوط می شوند.

میدان شهدا، یکی دیگر از جاذبه های گردشگری آستارا است که در وسط شهر قرار دارد. این میدان به عنوان مرکز فعالیت های فرهنگی و هنری در آستارا شناخته می شود و در آن تعداد زیادی از رویداد های فرهنگی و هنری برگزار می شود.

سد کوتولار، یکی دیگر از جاذبه های گردشگری آستارا است که در حاشیه شهر و در منطقه کوتولار قرار دارد. این سد به عنوان یکی از بزرگترین سدهای ایران شناخته می شود و به منظور تأمین آب و تولید برق ساخته شده است.

در کل، آستارا با داشتن جاذبه های گردشگری فوق العاده، یکی از بهترین مقاصد گردشگری در شمال ایران است. این شهر با داشتن مناظر طبیعی زیبا، آثار باستانی و تاریخی، فرهنگ و هنر، موزه ها و …، برای توریست های داخلی و خارجی بسیار جذاب است.

آستارا شهری مرزی است كه با جاده ای كوهستانی به شهر اردبیل متصل است این شهر برای ایرانگردی و جهانگردی از نقاط دیدنی استان گیلان محسوب میشود. گلیم بافی و جاجیم بافی از عمده ترین صنایع دستی این شهر است.منطقهٔ آستارا از نظر جغرافیائی به دره‌ای اطلاق می‌گردد که حدوداً در مرکز سرزمین تالش و در فاصلهٔ بین سلسله کوه‌های شمالی-جنوبی تالش و دریای مازندران و در شرق دشت اردبیل واقع است. پس از بسته شدن عهدنامهٔ ترکمنچای میان دو دولت ایران و روسیه، بخش شمالیِ سرزمین تالش به دولت روسیه واگذار شده و رود آستاراچای به عنوان مرز تعیین گردید که از مرکز آبادی قدیمی آستارا می‌گذشت. بخش جنوبی در ترکیب ایران باقی ماند. پس از تاسیس گمرگات و مرزبانی، اهمیت سیاسی و بازرگانی آن افزایش یافت. در آن دوران منطقهٔ آستارا در ترکیب ایالت آذربایجان تحت حکومت شاهزاده عباس میرزا نایب السلطنه، قرار داشته و بخشی از ولایت اردبیل بود. این شرایط کمابیش تادوران معاصر در قانون تقسیمات کشوری سال ۱۳۱۶ خورشیدی که به موجب آن به یکی از بخش‌های شهرستان اردبیل در شرق استان آذربایجان شرقی تبدیل گشت، حفظ شد. در سال ۱۳۳۶ آستارا با تأسیس فرمانداری به یکی از شهرستان‌های استان آذربایجان شرقی مبدل شد تا این که بعدها به برخی دلایل و از جمله تشابه‌های اقلیمی از خرداد سال ۱۳۳۹ خورشیدی، به استان گیلان ملحق گردید. جمعیت آن بر اساس سرشماری سال ۱۳۵۵ خورشیدی، ۳۵٬۹۴۵ نفر بوده و طبق بر آورد سال ۱۳۶۳ خورشیدی، به ۴۳٬۸۶۴ نفر رسیده و و بر اساس سرشماری ۱۳۸۵ جمعیت شهرستان ۸۱۲۳۴ نفر است.اکنون بر اساس منابع موثق میزان جمعیت آن از یکصد هزار نفر فراتر رفته‌است.