شهر ترک یکی از شهرهای استان آذربایجان شرقی در شمال‌غرب ایران است. شهر تَرک مرکز دهستان کندوان و بخش کندوان شهرستان میانه می‌باشد.
این شهر در میان جاده نیر به میانه واقع شده‌است. این شهر در ۲۵ کیلومتری شمال‌شرقی شهر میانه (مرکز شهرستان)، در دشتی در جنوب قسمت میانی بخش کندوان واقع است و حدود ۵۲۵، ۱ متر ارتفاع دارد. دامنه‌های جنوبی رشته‌کوه بزقوش بر آن مشرف است.
ترک در منطقهٔ آب‌وهوایی سرد و خشک قرار دارد. میانگین بیشترین دمای آن در تابستان‌ها °۳۵، میانگین کمترین آن در زمستانها °۱۸-، و میانگین بارش سالانهٔ آن حدود ۲۵۰ میلی‌متر است. آب شهر از رود، چشمه و قنات تأمین می‌گردد. از مراتع غنی و فراوان پیرامون شهر برای دامداری استفاده می‌شود. وجود رود و اراضی حاصلخیز و مراتع پیرامون را در پیدایش آبادی ترک و سکونت در آن مؤثر دانسته‌اند.
این منطقه به دلیل قرار گرفتن در جنوب دامنه‌های رشته‌کوه‌های بزقوش حاصلخیز بوده و باغات سیب این منطقه بسیار معروف است. زبان مردم آن ترکی آذربایجانی است.
حبیب ساهر ، شاعر آذربایجانی در این شهر متولد شده است.
نام
واژهٔ تَرْک در زبان‌های مختلف معانی متفاوتی دارد ولی معلوم نیست چرا این مکان به این نام خوانده شده‌است.
تاریخچه
قدیمی‌ترین سندی که در آن نام ترک آمده‌است کتاب محمود کاشغری به نام دیوان لغات الترک نوشته شده به سال ۴۶۶ هجری قمری معادل ۴۵۶ هجری شمسی می‌باشد که در آن از تَرک به عنوان شهری از سرزمین تُرک یاد شده‌است.
از آثار باستانی باقی مانده در ترک می‌توان از بنای تاریخی مسجد سنگی ترک و قبرستان سادات نام برد.
زلزله مورخ دوم فروردین ۱۲۵۸ هجری شمسی که در ساعت ۳ و ۴۲ دقیقه بامداد با قدرت تخمینی ۶٫۷ در مقیاس بزرگی ریشتر به مرکز دامنه جنوبی رشته کوه بزقوش رخ داد باعث وارد شدن آسیب سنگین به ترک گردید. ویرانی خانه‌ها در اثر این زلزله و رانش زمین موجب شد حدود ۵۰۰ نفر از اهالی ترک جان خود را از دست بدهند. ضمناً دو مناره مسجد سنگی ترک و گنبد آجری و بخش فوقانی دیوار آن تخریب گردید.
این شهرستان در میان جاده نیر به میانه واقع شده‌است. این شهر در ۲۵ کیلومتری شمال شرقی شهر میانه (مرکز شهرستان)، در دشتی در جنوب قسمت میانی بخش کندوان واقع است و حدود ۵۲۵، ۱ متر ارتفاع دارد.
دامنه‌های جنوبی رشته کوه بزقوش بر آن مشرف است.
ترک در منطقه آب و هوایی سرد و خشک قرار دارد. میانگین بیشترین دمای آن در تابستان‌ها °۳۵، میانگین کمترین آن در زمستانها °۱۸-، و میانگین بارش سالانه آن حدود ۲۵۰ میلی‌متر است.
آب شهر از رود و چشمه و قنات تأمین می‌گردد. از مراتع غنی و فراوان پیرامون شهر برای دامداری استفاده می‌شود. وجود رود و اراضی حاصلخیز و مراتع پیرامون را در پیدایش آبادی ترک و سکونت در آن مؤثر دانسته‌اند.
این منطقه به دلیل قرار گرفتن در جنوب دامنه‌های رشته‌کوه‌های بزقوش حاصلخیز بوده و باغات سیب این منطقه بسیار معروف است.
زبان مردم آن ترکی آذربایجانی است.
مشاهیر
- حبیب ساهر شاعر، داستان‌نویس و مترجم ایرانی
- سید واسع کاظمی ترکی، از شاگردان برجسته و اعضای جلسه استفتای آخوند خراسانی و پیش نماز مسجد سنگی ترک
آیت الله حاج شیخ محمد باقر ملکی ترکی (میانَجی) - حاج علی دواچی
- دکتر محمود ترکیان، استاد انستیتو مینرالوژی و پترولوژی دانشگاه هامبورگ، کاشف ماده معدنی ترکیانیت (TARKIANITE) با فرمول شیمیایی Cu,Fe)(Re,Mo)4S8
