تاریخچه

گلپایگان یکی از شهرهای قدیمی ایران است که قدمت آن به پیش از اسلام می‌رسد. نام این شهر در منابع تاریخی با نام‌های مختلفی مانند وردپاذگان، گردپاذگان، کردپاز و گلپادگان آمده است. در دوران ساسانیان، گلپایگان از اهمیت نظامی و تجاری برخوردار بوده است. پس از اسلام، این شهر همچنان از اهمیت خود برخوردار بوده و در دوران صفویه، پایتخت یکی از ایالات ایران بوده است.

موقعیت جغرافیایی

گلپایگان در شمال غربی استان اصفهان و در دامنه کوه‌های الوند قرار دارد. این شهر از شمال به استان مرکزی، از جنوب به خمین، از شرق به خوانسار و از غرب به الیگودرز محدود می‌شود. گلپایگان با مساحت 2836 کیلومتر مربع، یکی از شهرستان‌های بزرگ استان اصفهان است.

جمعیت، آب و هوا و جاذبه‌های گردشگری

جمعیت گلپایگان طبق سرشماری سال 1401، 112534 نفر بوده است. آب و هوای این شهر نیمه خشک و کوهستانی است. تابستان‌های گلپایگان گرم و خشک و زمستان‌های آن سرد و برفی است.

گلپایگان دارای جاذبه‌های گردشگری متعددی است که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

* بازار تاریخی گلپایگان
* مسجد جامع گلپایگان
* امامزاده شاهزاده محمد
* قلعه گلپایگان
* غار یخی گلپایگان
* چشمه آب گرم گلپایگان
* سد گلپایگان

فرهنگ و هنر

گلپایگان دارای فرهنگ و هنر غنی است. از جمله هنرهای سنتی این شهر می‌توان به گیوه‌بافی، قالی‌بافی، سفالگری، و قلمزنی اشاره کرد.

غذا محلی

از غذاهای محلی گلپایگان می‌توان به آش شله قلمکار، آش جوش، آبگوشت، قیمه نثار، و حلیم اشاره کرد.

اقتصاد

اقتصاد گلپایگان بر پایه کشاورزی، دامداری، و صنایع دستی است. از محصولات کشاورزی این شهر می‌توان به گندم، جو، انگور، و سیب اشاره کرد.

مساحت

مساحت گلپایگان 2836 کیلومتر مربع است.

حیوانات

از حیوانات وحشی گلپایگان می‌توان به خرس، پلنگ، گرگ، روباه، و کبک اشاره کرد.

شهرهای همسایه

شهرهای همسایه گلپایگان عبارتند از:

* خوانسار
* خمین
* محلات
* میمه
* الیگودرز

نتیجه

گلپایگان شهری با تاریخ و فرهنگ غنی است. این شهر دارای جاذبه‌های گردشگری متعددی است و از نظر اقتصادی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است.